De meningen in dit verhaal zijn uitsluitend die van de auteur en weerspiegelen niet de meningen en overtuigingen van Search Engine Journal of zijn gelieerde ondernemingen.

Gegroet, SEO-professionals, digitale marketeers, journalisten en nieuwsgierige koppen onder ons. Want ik heb de trots, het voorrecht, ja zelfs het genoegen, om mijn eerste officiële brief van de redacteur aan zo’n gewaardeerd publiek te richten.

En hoe erg ik het ook haat om met deze opmerking te beginnen: we moeten het over Twitter hebben.

Ik weet het. Over Twitter wil je niet praten. Ik wil het niet over Twitter hebben. Niemand wil over Twitter praten. Maar wil je liever praten over de tussentijdse verkiezingen in de VS? Ja ik ook niet.

We beginnen met een extreem brede tijdlijn van gebeurtenissen. Je kent de oude trope: Billionaire Boy ontmoet sociale media, sociale media geeft toe aan de vaak onzinnige gebabbel van Billionaire Boy, en voor je het weet, biedt Billionaire Boy (dreigend?) het altaar en ren terug om een ​​daadwerkelijke aankoop te doen.

Vergeet me; Ik heb een voorliefde voor verhalen vertellen.

En sindsdien is het echt moeilijk om bij te blijven, zelfs voor degenen onder ons die in de nieuwsloopgraven van deze industrie leven.

Hoeveel kost Twitter Blue kostenhoe dan ook (d.w.z. ja bestaat nog steeds)? Worden recent ontslagen medewerkers teruggevraagd? Wat is trouwens “vrije meningsuiting”, als je geen grappen maakt over de nieuwe eigenaar van Twitter? En eerlijk gezegd, wat is in godsnaam Mastodon? (Ik heb me onlangs bij de laatste aangesloten, eigenlijk, maar dat is een verhaal voor een andere dag.)

Ik weet dat we beloofd hebben niet over de verkiezingen te praten, maar… oh boy. Zonder hen zouden we absoluut geen variatie hebben in deze Tech Nerd News Cycle™️ (waarvan ik een trotse en gewillige deelnemer ben).

Zoals ik tijdens de lunch tegen een verlaten, niet-industriële vriend zei (alsof ik niet genoeg had om mee om te gaan als leraar natuurwetenschappen op de middelbare school): “Ik hoef Billionaire Boy geen tijd te geven in mijn persoonlijke leven, maar dat is alles. Ik kan erover praten, want blijkbaar haat ik mezelf.”

Maar toen kwam een ​​van mijn dierbare collega’s met een goed idee: waarom ophef over de massale ontslagen van Twitter en nauwelijks een blik (althans, vanuit vogelperspectief) van Meta’s?

Het is meer dan een terecht punt. Deze stap is slechts de laatste in Meta’s modus operandi om zijn vuile was te luchten wanneer het denkt dat niemand kijkt, bijvoorbeeld tijdens een groot vakantieweekend of tijdens een toch al chaotische nieuwscyclus wanneer, laten we zeggen, een grote verkiezingscyclus in de VS of een van zijn branchegenoten haalt al eindeloze krantenkoppen.

En het is niet zo dat Mark Zuckerberg precies de typische ‘goede kerel’ is – verdorie, hij is niet eens een tragische held – en op zijn best ‘de man is die je betaalt om virtuele landbouwgrond te bewerken’, zoals dezelfde collega zei. deze

Naar mijn mening maakt de non-stop chaos van de situatie op Twitter het moeilijk om het drama van dit alles achter je te laten. Zoveel van deze acquisitie is vanaf het begin een complete puinhoop geweest, te beginnen met Musk’s oopsie-name-kidding-I-really-not-want-to-buy-Twitter, helemaal tot aan legitiem gevaarlijk implicaties van de verificatiefunctie voor huur.

Denk terug aan het voorjaar van 2018, toen het bedrijf dat toen bekend stond als “Facebook” een eindeloos spervuur ​​​​van slecht nieuws kreeg; dat wil zeggen, toen het leek alsof de Amerikaanse nieuwscyclus zich met niets anders bezighield dan met de hoorzittingen van de beruchte CEO.

Natuurlijk stond er weer een tussentijdse verkiezingscyclus voor de deur. Maar dat was te veel maanden weg om genoeg afleiding te zijn, en het zou niet nog een paar weken duren voordat Musk naar voren kwam als CEO van Tech Enemy No. 1 na een veel gepubliceerde (en rare) Tesla-inkomstenoproep.

Inderdaad, het schrijven hangt al een tijdje aan de muur met de volatiliteit van Musk. Maar het is slechts een kwestie van tijd voordat het patroon zich herhaalt en een van zijn branchegenoten opnieuw de Tech Nerd News Cycle™️-schijnwerpers steelt, vooral omdat de meesten van jullie, volgens onze eigen peiling, nog niet klaar zijn om Twitter te dumpen. nog.

Maar ik geef het de tijd. En al die tijd draaien mijn dreigende vragen over wat er voor Musk over zal blijven.

Als genoeg gebruikers en adverteerders het platform ontvluchten (en trouwens, waar gaan hun geld en tijd naartoe?) ontslag nemen – Wordt Twitter een lege echokamer van de proclamaties van één man? Immers, als een ultrarijke man in het bos schreeuwt en er is niemand om hem te horen, maakt hij dan geluid?

Wat dat betreft, denk ik dat ik genoeg over Twitter heb gesproken voor een dag. En verrassend genoeg waren er deze week andere nieuwswaardige artikelen die mijn aandacht trokken:

Wij gewone stervelingen (ook bekend als YouTubers) hebben waarschijnlijk nog minder controle over hoe vaak we dezelfde advertenties zien. Google heeft eerder deze week frequentietargeting voor YouTube-campagnes gelanceerd, waardoor adverteerders kunnen bepalen hoe vaak een advertentie wordt weergegeven. SEJ Senior Nieuwsschrijver Matt Southern speelt hier een rol. John Mueller reageerde op Reddit-geruchten over waarschuwingen van zoekconsoles over mobiele bruikbaarheid die rankingdalingen veroorzaken. Maar volgens Mueller had het waarschijnlijk niets te maken met mobiel gebruiksgemak en meer met de kwaliteit van de inhoud. Het is een case study, schrijft Roger Montti hier, van “hoe de meest voor de hand liggende reden dat iets gebeurt niet altijd de juiste reden is… het is gewoon de meest voor de hand liggende.” Socialmediamanagers, opgelucht: Instagram rolt de mogelijkheid uit om berichten en rollen in de mobiele app tot 75 dagen van tevoren in te plannen. Eindelijk Volledig verhaal hier.

Opluchting! Wat een week om mijn eerste brief te schrijven. Bedankt voor het lezen, in de woorden van een man die verslaafd is aan een man met wie ik onlangs uitging: “Het was echt leuk om mee om te gaan.”

Tot de volgende keer,

AZW

Source link